خودمونی

اوّل کوتاه نوشته بود بعد دیدم اصلاً کوتاه نوشتن کم پیش میاد
اینجا باشه یه وبلگ خودمونی واسه کنار هم بودن من و چند دوست مجازی

بایگانی

موسیقی نوشت 1

شنبه, ۶ آبان ۱۳۹۶، ۰۷:۴۵ ب.ظ
سعی دارم در مورد موسیقی‌هایی که گوش می‌دم بنویسم.

یکی از ارزشمندترین موسیقی‌های من هستش که خیلی کم اشتراک گذاشتمش و خیلی زیاد شنیدمش.
یکی از شاهکارهای مارکو بلترامی که در عین کوتاهی منظور غم و تنهایی خودش رو می‎رسونه.
بار اوّل که گوش دادمش بدون اینکه فیلم رو دیده باشم حس تنهایی توی یه صحرا رو بهم دست داد.
این آهنگ رو بهتره با یه هدفون خوب گوش بدین تا ظرافت و زیباییش رو بهتر متوجه بشید. سازها به مرور زمان به موسیقی اضافه می‎شوند و اینکه سازها بین دو  گوش هدفون تقسیم می‎شوند جوری که در سمت راست گیتار و در اواخر موسیقی در سمت چپ طبل ریز.
موسیقی این قابلیت رو داره که به دفعات متواتری شنیده بشه بدون اینکه احساس تکراری شدن به شنونده بده
فقط توی صحرای تنهایی با آرامش قدم زد.
(این آهنگ یادگاری دوستی به نام مسعود بهرامی شریف هست)
  • موافقین ۲ مخالفین ۰
  • ۹۶/۰۸/۰۶
  • ۲۵۸ نمایش
  • Vincent Valantine

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">