سرسره بازی انگیزه

هیچ وقت خودتون رو از جایزه محروم نکنید!

آدم وقتی که یه مسیر طولانی مدت برای رسیدن به هدفش در پیش داره احتمالاً بین راه خسته می‎شه، حس درجا زدن رو داره و و شوق و شعفش برای ادامه دادن رو به زوال می‎‎ره. خودخوری‌ها شروع می‎شه و فکر می‎کنه توانایی کافی رو نداره. با این افکار جاده رو شبیه مرداب می‎کنه که هرچی ادامه حس فرو رفتگی بیشتری داره.

تجربه‌ام نشون داده که باید این سراشیبی انگیزه  رو به جایزه دادن یه سرسره بازی تبدیل کرد.  در واقع خیلی وقت‌ها می‎شه که آدم جایزه‌هاش رو از غیرمنتظره دریافت می‎کنه مثل یه موفقیت در بخش کوچکی از مسیر. (مثل کنکوری که در یکی از آزمون‌های آزمایشی پیشرفت قابل توجهی رو مشاهده می‎کنه)

امّا شرایط پیرامون آدم‌ها همیشه اینطور نیست که در زمان که به جایزه نیاز داره اون رو بهش هدیه کنه. پس پیشنهاد می‎شه آدم خودش این سراشیبی انگیزه رو به سرسره‌بازی‌ تبدیل کنه و شاد باشه. 

در قبال هدف‌های کوتاه مدت هرچند هفته می‎شه برای خود جایزه‌ای تعریف کرد. جایزه غیر منتظره هم سرجای خودش  پیش میاد انشاء الله ^__^

باور به خود، موفقیت قابل دسترس، مثل لباسی‌ می‎مونه که هرچند وقت یک‌بار باید از انرژی‌های منفی محیط پیرامون شسته بشه. 

با فکر سالم و انرژی مثبت آدم بازده خودش و احتمال رسیدن به هدفش را می‎تواند افزایش دهد. 

هدف از جایزه دادن افزایش بازده خود است نه فتح قله‌های خیال که به هدف رسیده‌ایم پس تعداد جایزه‌ها رو خیلی نباید زیاد کرد که جذابیتشون کاهش پیدا کنه یا اثر عکس روی تلاش آدم بذاره.