عشق اول قسمت اول

احتمالاً تا حالا شنیده‌اید که می‌گویند عشق اول یک چیز دیگر هست!
خب مایل هستم یک مقدار این گزاره رو بررسی کنم و خب خوشحال می‌شم نظرت، انتقادات و پیشنهادات شما را بشنوم! 
خب احتمالاً مجموعه‌ای از دلایل هست که به این تجربه تقدس می‌بخشند و شاید قابل به دیدن همه‌ی آن‌ها نباشم ولی به چشم من این دلیل‌ها مهم هستند:
1)  دلشکستگی بعد از اتمام آن رابطه!
وقتی برای بار اول به طور جدی علاقه‌مند شوید و آن رابطه خوب پیش نرود؛ ناگهان گم می‌شوید احتمالاً از خود می‌پرسید چرا به این نقطه رسیدم؟ چرا؟ چرا؟ و چرا؟ ذهن شما سعی می‌کند که یک دلیل به بزرگی درد درون شما بیابد. حتماً اشتباهی بزرگی رخ داده است که سزاوار این درد بزرگ باشید. نمی‌شود که اینقدر مفت و مجانی شما را همچون آدامس بی‌مزه به کنار جدول خیابان تف کنند. اصلاً مگر می‌شود؟ به یاد نداری لبخندهای او چقدر آرامش‌بخش بود؟ مگر یادتان رفته در هنگام سختی‌ها چقدر با شما همدردی می‌کرد؟
آه 
او چقدر خوب بود. او چقدر کامل بود!
بله به همین سادگی شما سعی در یافتن علت جدایی هستید و ذهن شما موذیانه یک تصویر بی‌نقص از او می‌سازد!
مغز شما نمی‌خواهد بپذیرد که او تمام شده است پس شروع می‌کند یک تصویر بی‌نقص بازسازی می‌کند تا جای خالی او را تسکین دهد. او یک معتاد خمار هست که  تنها حاضر به دیدن چشم خمار یار است. هر جوش چرکین که تصویر بی‌نقصش را خراب کند با فتوشاپ پاک می‌کند. 
او مست است و از تلخی بی حد و اندازه شراب خود لذت می‌برد. یک درد لذت بخش و تسکین دهنده. 
با هر بار چک کردن پیج شخصی یار پیشین یک قدم به عقب برمی‌گردد  و یک قفل اضافه بر روی در درمان خود می‌گذارد. 
در نهایت عشق اول یک عشق بکر، عالی و بی‌نقص می‌شود که هیچ مشکلی نداشت یا اگر هم داشت از خود فرد بوده است و صد حیف که از دست رفت! 
خب دیگه همین یک دلیل خیلی طولانی شد فکر کنم فعلاً به همین بسنده کنیم :))