Darkest hour (تجربه کرونا و توصیه‌های مفید)

تاریک بود تاریک بود

خاطرم است که وقتی متوجه شدم خانواده‌ام کرونا گرفتند؛ قدرت هیچ ابراز احساساتی نداشتم. مغزم کار نمی‌کرد فقط در اولین اقدام توصیه‌های دوست پزشکم را برای مادرم فرستادم که از روش اشتباهی برای مقابله با بیماری استفاده نکنند. (برای خواندن توصیه‌ها به انتهای متن مراجعه شود.) من این قدرت را نداشتم که با کسی در خصوص بیماری خانواده‌ام صحبت کنم. ترسیده بودم و وحشتناک‌ترین فکرها به ذهنم خطور می‌کرد. می‌توانم بگویم درست‌ترین کاری که طی مدت بیماریشان انجام دادم این بود که احساساتی تصمیم نگرفتم. خدا را شکر ‌که آن ها هم به من گوش دادند و بیراهه نرفتند. در شرایط کرونا آدم می‌ترسد و این ترس می‌تواند کار را خراب کند. ممکن هست در این شرایط به توصیه‌های اشتباه دیگران گوش بدهید. همانطور که مثلا به ما گفته شد از بخور جوش شیرین استفاده کنید و حتی نگفتند که این تجویز بر اساس طب اسلامی!؟ هست. در ابتدا تقریباً همه توصیه‌ها را سعی می‌کردم با منابع معتبر در اینترنت راستی‌‌آزمایی کنم و در نهایت هم با دوستانی که سررشته در این زمینه‌ها داشتند چک می‌کردم. واقعیت این هست که هنوز هیچ راه‌کار یا داروی معجزه آسایی برای این بیماری در دسترس ما نیست و هر توصیه تحت طب اسلامی یا به طور کلی هر توصیه با منبع غیر موثق را باید با دیده شک نگاه کرد؛ چه بسا که خطرناک باشند. حقیقت این است که برای بسیاری از افراد جان انسان‌ها مهم نیست و از خون مردم می‌خواهند پولدار شوند. من هیچ منبع معتبری برای مفید بودن بخور جوش شیرین، اسپند و... برای بیمار کرونایی پیدا نکردم و تازه خطرناک هم به نظر می‌رسیدند. تنها چیزی که من یافتم این بود که بخور جوش شیرین گاز CO2 تولید می کند و دود کردن اسپند اکسیژن محیط را کاهش می‌دهد. در مجموع پیشنهاد می شود که ریسک نکنید و کلاً بخور نگیرید چون هوا مرطوب می شود و نفس کشیدن سخت‌تر می شود. سعی کنید از پیشنهادهای معتبر استفاده کنید و اگر قرار هست ماده طبیعی مصرف کنید قطعا گزینه شما باید میوه باشد؛ مصرف دو وعده میوه در روز پیشنهاد می شود؛ سیب بخرید و آب سیب را بگیرید. مایعات باید به بدن زیاد برسند. چالشی که با آن مواجه بودیم بی‌اشتهایی و عدم همکاری بیمار در تغذیه بود. دقیقاً مثل بچه‌داری است و باید با اصرار به بیمار غذا و دیگر مواد مغذی بدهید! اگر بتوانید با پزشکی در ارتباط باشید و شرح حال را گزارش بدهید خیلی خوب است! اگر از فامیل شما خانواده‌ای مبتلا به کرونا شد با آن ها مثل جزامی‌ها رفتار نکنید. اتفاقی که برای خانواده ما در روزهای ابتدایی افتاد و تاثیر بسیار منفی در روحیه پدر و مادرم داشت. خانواده‌ای که مبتلا شده بیشتر از پیش نیاز به حمایت دیگر خانواده‌ها دارد؛ چه در بحث روانی ماجرا و چه در بحث کمک به انجام کارهای روزمره مثل خرید. خصوصاً اگر در شهری باشید که فروشگاه آنلاینی فعال نباشد! می‌توانید میوه بخرید و پشت در خانه‌شان بذارید و اصلاً وارد خونه نشوید. (البته اگه خانواده در همان روزهای اول قبل از درگیر شدن همه؛ خودشان خرید چند روزه انجام بدهند چه بهتر) بیماران به حمایت روانی نیاز دارند ولی با تلفن‌ زدن‌های بسیار آن ها را خسته نکنید! صحبت‌ها کوتاه و امید بخش باشند کافی است. کنترل احساسات و خود را نباختن بسیار مهم است. در این شرایط طبیعی است که آدم بترسد همانطور که من ترسیده بودم؛ پدرم می‌خواست سابقه بیماری قلبی داشت و قادر به بیان دو جمله نبود و حین صحبتش 7-8 بار سرفه می‌کرد. همچنین مادرم هم کمی بهتر بود ولی ضعف و ناتوانی در چهره‌اش پیدا بود. من خاطرم است که با ناخن‌هایم بی‌اختیار دکمه‌های آستین لباسم را خراش می‌دادم و وقتی متوجه می‌شدم دست‌هایم را مشت می‌کردم که این کار قطع بشود یا بدون اینکه بغضی صورت گرفته باشه به ناگهان گریه می‌کردم. شرایط ترسناکی هست و هر انسان حق این را دارد که احساساتی و ناراحت باشد؛ ولی کمک شایانی صورت نمی‌گیرد. در این برهه نیاز است که امیدوار و محکم باشید تا شرایط را بهبود ببخشید. آیا من می‌دانستم به خیر می‌گذرد؟ نه! من هیچ تضمینی نمی‌دیدم؛ دعا می‌کردم و از دوستانم هم می‌خواستم که دعا کنند ولی می‌دانستم اتفاق‌های بد مراعات حال آدم را نمی‌کنند. همانطور که طی همان روزها صفحه‌کلید لپ‌تاپم خراب شد و از دانشگاه اسلو ریجکت شدم! در خصوص این بیماری آدم باید صبور باشد و انتظار بهبودی سریع نداشته باشد! برای بالا نگه‌ داشتن روحیه خودش عادت‌های همیشگی و کارهای روزمره خودش را رها نکند. آهنگ گوش بدهد و به هر چیز مفیدی که آرامش می‌کند چنگ بزند. مسواک زدن بسیار مهم است. اگر در خانواده همه مبتلا نشدند؛ برای حفظ سلامتی افراد سالم بهتر است که همگی در روز هر چند ساعت مسواک بزنند و اگر همه افراد خانواه سالم هستند؛ اگر کسی از محیط بیرون به خانه برمی‌گردد؛ علاوه بر شستن دست‌ها و صورت که بسیار مهم است و جدا کردن لباس‌ها، مسواک هم بزند. 

توجه داشته باشید که این اتفاق برای هرکسی که پیوسته (یا حتی مقطعی) در محیط بیرون است ممکن است رخ دهد (شانس کم، با فراوانی زیاد رخداد امکان‌پذیر می‌شود) و هیچ کس نظر کرده و یا ابر انسان نیست. نباید کسی یاوه‌گویی کند که ما قوی هستیم و یا اینکه کرونا به این خطرناکی که مردم می‌گویند نیست (توجه داشته باشید که حتی اگر کسی مبتلا شود و به سلامت بیماری را پشت سر بگذارد امکان دارد که عوارض جانبی طولانی یا دائمی بر ریه، قلب یا به طور کلی سلامت بدن بگذارد) خانواده ما اولین خانواده فامیل بود که مبتلا شد و اتفاقا به جز یک نفر از ما، بقیه بسیار بیشتر از برخی از خانواده‌های فامیل رعایت می‌کردیم اما بی‌احتیاطی یکی نفر کافی بود که همه خانواده (به جز خودم) درگیر بشوند. حتی وقتی می‌گفتیم علائم کرونا داری؛ قبول نمی‌کرد و می‌گفت دو روز دیگه خوب می‌شوم. که ما به اجبار عکس از ریه‌اش گرفتیم تا ضایعات را ببیند و در نهایت قبول کرد و ترسید. حالا چرا خودم درگیر نشدم؟ می‌توانم بگویم از دلایلش این بود که به خاطر اینکه در یک محیط صنعتی کار می‌کنم؛ خودم یک فرد پر خطر حساب می‌شوم و چند روزی که برای استراحت به خانه برمی‌گشتم؛ تمام سعیم را می‌کردم که کمترین ارتباط را با اعضای خانواده داشته باشم؛ فاصله‌ام را رعایت می‌کردم؛ لیوان شخصی خود را داشتم و .... هرچند که این مراقب‌ها برای حفظ خطر احتمالی که برای خانواده می‌توانستم ایجاد کنم بود؛ ولی باعث شد که خودم مبتلا نشوم! پس این گفته بی‌اساس که انسان‌ها به طور شانسی مبتلا می‌شوند و رعایت کردن فایده ندارد را دور بریزید.

در پایان هم اینطور که متوجه شدم در صورت بهبودی همچنان خطر ابتلای مجدد باقی است (افرادی را در ایران مشاهده کردم که پس از تقریباً 6ماه دوباره مبتلا شدند. و همچنین دوستم در اسپانیا می‌گوید موردهای بسیاری از ابتلای مجدد مشاهده کرده است.) هرچند احتمال کمتری وجود داشته باشد ولی همچنان احتیاط کردن واجب است. برای پیشگیری کردن از این بیماری ابتدا باید قرار گرفتن در محیط آلوده (تعداد رخداد) را کاهش بدهید و دیگری با رعایت نکات ایمنی، شانس وقوع رخداد را کاهش بدید. مهم است که در نظر داشته باشید ماسک به معنی یک سپر تمام زرهی نیست؛ وجودش لازم است اما کافی نیست. هر قشری از جامعه با توجیه این که ماسک می‌زنیم؛ تجمع مخصوص به خودش را تشکیل می‌دهد که کاملاً اشتباه هست. متوجه باشید که ماسک به هیچ عنوان کافی نیست و فاصله اجتماعی باید رعایت شود. یک ماسک زاپاس به همراه خود داشته باشید که در صورت خیس شدن بتوانید ماسکتان را تعویض کنید. ماسک را به طور موقتی زیر چانه قرار ندهید. آقایان علاوه بر ماسک زدن حتماً حواسشان باشد که ریش و سبیل خود را بزنند! هنگام وقتی از محیط بیرون به خانه برمی‌گردید لباس‌های بیرون را در جایی مناسب جدا از دیگر لباس‌ها قرار بدهید. می‌توانید یک ظرف اسپری پاش کوچک تهیه کنید و مقداری الکل درونش بریزید که هر زمان شستن دست‌ها محیا نبود دستتان را با آن ضد عفونی کنید! زمانی که بیرون از خانه هستید استفاده از تلفن همراه را به حداقل برسانیدو پس از بازگشت به خانه با پنبه و الکل سطح آن را تمیز کنید(توجه داشته باشید که تلفن همراه باید دارای گلس محافظ باشد تا الکل به صفحه آن آسیب نرساند.) اگر علائمی در خود دیدید نه پنیک بشوید نه بیخیال!! آن را جدی بگیرید ولی به طور حساب شده رفتار کنید. توصیه‌های دوست پزشکم را حتی وقتی که هیچ علائمی ندارید برای تقویت قوای بدنیتان جدی بگیرید(در هنگام حضور بیماری هم رعایت توصیه ها و تقویت ایمنی بدن می تواند طول مدت بیماری را کاهش دهد و به قولی بدن را مجهزتر برای شکست ویروس کند). مقابله با این بیماری مثل یک ماراتن طولانی است ولی این ماراتن می تواند بخش کوتاهی از زندگی شما و اطرافیانتان باشد. پس ارزش این را دارد که صبوری پیشه کنید و با انرژی ثابت به رعایت نکات ادامه دهید. 

امیدوار که نوشتن این متن کمکی به افراد باشد. حقیقت این است که خانواده من هنوز بهبودی کامل پیدا نکردند ولی بنظر می‌رسد که در روند بهبودی قرار گرفته باشند. ممنون می‌شوم که دعا کنید.

توصیه‌های دوست پزشکما:

Wellman multi vitamin (طبعا برای مردان)

Wellwoman multi vitamin (برای زنان)

Vit D 50000 (هفته ای فقط یک عدد مصرف شود)

Vit C Effervescent Tab

 

روزانه سی دقیقه الی یک ساعت ورزش

تغذیه متناسب همراه با دریافت تمامی مواد مورد نیاز و نه زیاد تر یا کمتر از حد مجاز 

خواب منظم و کافی (ترجیحا از ساعت ۱۱ شب الی ۶ صبح + یک الی دو ساعت در ظهر )

پ.ن: حرص و استرس نخوردن از همش مهم تره! به فنا ندین مخ و جسمتون رو با فکرایی که با حرکات یهویی دنیا همش به هم میریزه! با تشکر!

تبصره: در صورت نبود هر یک از دو مورد اول با صلاحدید پزشک داروخانه جایگزین شود.(مولتی ویتامین های جایگزین)

ضمیمه: در صورتی که علائم سرماخوردگی اعم از خستگی، عطسه، سرفه، سنگینی سر و از این قبیل علائم بروز پیدا کرد علاوه بر موارد فوق

Amp B complex پیشنهاد می شود.

نکته۱: به هیچ وجه از هیچ گونه مسکن استفاده نکنید. تنها مسکن قابل استفاده استامینوفن است. (اونم در صورت رو به موت بودن :سوت دور از جونتون البته!)

چرا مسکن نه؟ مسکن درمان نمی کنه بیشتر ضدالتهابه و در واقع ماسکه میکنه
و در شرایطی اندیکاسیون داره
که واقعا طرف نتونه تحمل کنه درد یا موردی رو تو بدنش رو
یا این که مثلا دکتر دلیل دیگه براش داشته باشه(بیماری زمینه ای دیگر یا ...) 
در غیر این صورت برای صرفا علائم شبه آنفولانزا یا علائم اولیه کرونا توصیه نمیشه

نکته۲: آنتی بیوتیک تاثیری بر ویروس نداره و در صورت مصرف نا به جا فقط مقاومت دارویی ایجاد میکنه و اگه دفعه بعد به باکتری ای دچار شدید یا میکروبی که در حالت عادی آنتی بیوتیک روش اثر داشت دیگه ممکنه اثر نکنه! پس اگه بیماری با دخالت باکتری و عوامل حساس به آنتی بیوتیک به صورت اثبات شده (تشخیص پزشک) ندارید برای صرفا علائم شبه کرونا یا حتی سرماخوردگی عادی آنتی بیوتیک اولویت آخره (با رعایت موارد بالا و تقویت ایمنی خود بدن مقابله میکنه با عوامل بیماری زا معمول پس آنتی بیوتیک واقعا جایگاه آخره یا حتی جایگاهی نداره!)

+ مصرف میوه: سیب، موز، لیمو ترش

+سبزیجات

+پروتئین کافی (از طریق گوشت حبوبات سویا و قارچ و ...) اما نه زیاد [مصرف کباب در حجم کم، آب گوشت ساده، حبوبات آبپز و ...]