بداهه‌نویسی

چند وقتی هست که حس می‌کنم قلمم خشک شده و نمی‌تونم مثل گذشته بنویسم. هرچند که مشکلات و خرابی کیبورد بی‌تاثیر نبوده ولی دلیل‌های کافی نیستند.
به هر حال سعی می‌کنم امشب قدری بداهه بنویسم.
می‌دونی خیلی از تصمیم‌های زندگی ما نتنها پشتوانه محکمی ندارند که در مسیر خوشبختی قرار دارند بلکه برخی از آن‌ها خودمان هم می‌دانیم که اشتباه هست امّا اشتباهی که دوست داریم انجام بدهیم. اگر خوشبختی پاسخ مجهول زندگی باشد بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند که به جای حل چند معادله پیچیده با روش‌های عددی و یا حدس و آزمایش به پاسخ برسند. تصمیمات بر مبنای روحیه و شرایط گرفته می‌شوند.
زندگی همینگونه شکل می‌گیرد بر بستری تصادفی و تصمیم‌های منحصر به فرد شخصی که لزوما هم درست نیستند :))
با این وجود فکر می‌کنم که یکی از چیزهای که به آدم کمک می‌کنه که اون خوشبختی را لمس کنه رواداری با اتفاقات ناراحت کننده هست بقولی این نیز بگذرد. در هر روز احساس مسئولیت نسبت به خودمون داشته باشیم و سعی کنیم بهتر از قبل از روزمون استفاده کنیم مثل یک بندباز روی سکو تعادل لذت بردن از حال و آینده را فراهم کنیم تا نیافتیم.