خودمونی

اوّل کوتاه نوشته بود بعد دیدم اصلاً کوتاه نوشتن کم پیش میاد
اینجا باشه یه وبلگ خودمونی واسه کنار هم بودن من و چند دوست مجازی

بایگانی

مقایسه 2 بازی معروف

شنبه, ۲ مرداد ۱۳۹۵، ۰۳:۳۵ ب.ظ

نزدیک به 2 هفته میشه که بازی prince of persia warrior within رو تمام کردم گفتم یه مقایسه از بازی‌های prince of persia و assassin creed ها داشته باشم.

گرافیک : 

قطعاً و بدون شک assassin creed گرافیک بالاتری داره ولی باید این نکته رو در نظر بگیریم که prince of persia 3 حدود 4 سال زودتر از assassin creed 1 تولید کردن.

موسیقی متن : 

موسیقی متن شاهزاده‌ ایرانی قشنگه ولی واقعیّتش موسیقی متن assassin creed2 خیلی خاصه و موسیقی متن assassin creed4 فوق‌العاده و من موسیقی متن assassin creedها رو بیشتر دوست دارم

لوکیشن‌ها :

آدم با بازی assassin creed نتنها می‌تونه توی دنیا سفر کنه و نقاط زیبای جهان رو ببینه بلکه می‌تونه توی زمان هم سفر کنه و اون مکان‌ها رو بازسازی شده ببینه همچنین ما رو به دنیای زیر آب می‌بره ولی متاسفانه این نماها تو prince of persia خیلی کمه البته همونهایی هم که هست خیلی زیباست.

combat :

اینجاست که prince of persia  قاطعانه مچ assassin creed رو می‌خوابونه هنر جنگ آوری و حرکات آکروباتیک پرنس فوق العاده هست ، قدرت بدنی عالی ؛ prince of persia یک جنگ‌آور بی‌نظیره ولی assassin creedها با اینکه عالی می‌جنگند هیچ تکنیک خاصی توی جنگ‌آوریشون نمی‌بینیم 

اضافه کنم که سبک بازی prince of persia از اوناست که چندتا غول داره و یه غول مرحله آخر که هر کدومشون رو باید با استراتژی خاصی کشت ولی سبک بازی assasin جوریه که اونطورا غول نداره و اگه هم کشتن شخصیتی به جنگ تن به تن می‌انجامه نیاز به تکنیک خاصّی نیست ولی بعضی‌ از غول‌های پرنس تو حالت easy هم کشتنشون واقعاً سخته و شما خیلی حساب شده باید بجنگی.

سلاح :

سلاح‌های assassin creed خیلی متنوع هستند و پرنس حرفی برای گفتن تو این زمینه نداره

داستان :

بنظر من مهمترین قسمت هر بازی داستانشه و راستش من assassin creed 4 رو که بازی کردم خیلی داستان بیخودی داشت و اصلاً خوشم نیومد ولی assassin creed2 رو که با تعریف و تمجید بسیار اطرافیان بازی کردم فهمیدم چرا assassin creed اینقدر معروف شده واقعاً داستان جذّابی داره ولی وقتی بازی داشت تمام می‌شد به خاطر یه سری از مسائل داستانش رفتم اینترنت سرچ کردم و دیدم که شخصیّت‌های داستان تخیلی نیستند و تو واقعیّت حضور داشتند و بخشی از تاریخند و منتهی بازی‌سازهای گرامی اومدند از تاریخ سوء استفاده نموده و یه مشت دروغ رو قاتی تاریخ کردن تا بازیشون رو بسازند و طی یک trilogy یک دروغ بزرگ‌تر و تخیلی رو تحویلمون دادن و مزحکی قضیه اینجا بود که پایان داستان assassin creed 2 رو مجبور شدن به زور جمعش کنند و خیلی ضایع بود و داستانش مخلوطی از واقعیّت‌های تاریخی و دروغ‌های نویسنده‌های گرامی هست حتّی یه جا خوندم توی assassin creed 1  یه شخصیّت خوب رو بد جلوه می‌دند به همین دلیل من دیگه assassin creed رو بوسیدم گذاشتم کنار و دیگه هم قصد بازی کردنش ندارم :| :| 

داستان prince of persia یه داستان تخیلی ولی جذّاب هست چون پا روی دم شیر گذاشته و اون دم شیر سفر در زمان هست که این باعث پیچیدگی خود داستانش می‌شه و برای من جذّابه جدای این مسئله بازیکن داخل prince of persia 2 کاملاً غافل‌گیر می‌کنه 

پازل‌ها : پازل‌های assassin creed یه سرنخ می‌ده به شما از زندگی واقعی که بخوای بری دنبال کنی و بعضاً پیچیده هستند ولی چیز خاصی نیست و اصلاً لازمه‌ی جلو بردن بازی هم نیست و یه بخش اضافی هست و من اصلاً دوستشون نداشتم در واقع توی بازی assassin creed شما مجبور نیستی که فکر زیادی کنی ولی پازل‌های prince of persia بخشی از بازی هستند و آدم مجبوره که فکر زیاد به خرج بده و من این رو بیشتر دوست دارم همچنین جنس پازل‌های پرنس خیلی بهتره 

علاوه بر اون یه سری سلاح‌های مخفی توی این بازی وجود داره که بازیکن باید با چشم‌های خیلی تیزبینی اونا رو بدست بیاره البته بعضی‌ از این سلاح‌ها بیخود و مسخره هستند و گذاشتنشون توی بازی اشتباه بوده (مثلاً دستکش ماریو) ولی میشه گفت prince of persia اوّلین بازی هست که بنا به کشف بخش‌های مخفیش می‌شه 2 جور متفاوت تمامش کرد و این خیلی باحاله.

نکته‌های جانبی :

prince of persia این امکان رو به دفعات خیلی زیادی به شما میده که بازی رو ذخیره کنی و هر زمان که خواستی اون تیکه از بازی رو تکرار کنی ولی assassin creed به هیچ وجه اینطور نیست و خیلی بده

توی بازی assassin creed اسم‌های شخصیّت اصلی با دقّت خیلی زیادی انتخاب می‌شند ولی ما اصلاً اسم prince of persia رو نمی‌دونیم :))

خیلی جالبه که بدونیم ریشه‌ی داستان assassin creed واقعیّت تاریخی ایرانی هست (تاریخ از ما بازی سازی از اونا :)) )

نقشه‌ی بازی پرنس خیلی افتضاحه :)) در واقع اگه نمی‌ذاشتن سنگین‌تر بودند :دی نمی‌دونم چرا بهش نپرداختند IGI یه نقشه درست و حسابی داشت ولی این نداشت:))

  • موافقین ۳ مخالفین ۰
  • ۹۵/۰۵/۰۲
  • ۳۲۱ نمایش
  • Vincent Valantine

نظرات (۱)

  • آناهــیــ ـــتا
  • اسسین فقط 2 ش حرفی برای گفتن داشت. کلا تریلوژی اتسیو خوب بود، هم اصلش هم برادرهود و هم رولیشن. از نظر موسیقی عاالی بودن، جسپر کید واقعا گل کاشته بود و مخصوصا رولیشن که کار مشترک جسپر کید و لورن بالف بود و موسیقی اصلی با تم ترکی و عربی ادغام شده بود. از نظر داستانی و لوکیشن هم باز 2 از همه بهتر بود.
    اسسین 3 هم بخاطر طبیعت قشنگش و موسیقی سرخپوستی قابل تحمل بود، اما ازون ببعد فقط شو آف گرافیک و بزن و بکش بود و بازی های سیاسی و اعتقادی، و عملا حرف خاصی برای گفتن نداشت.

    پرنس از نظر گرافیک محیطی زیباست و مثل هیچ بازی دیگه ای نیست،warrior within  موزیکش تلفیق باحالی داشت و two thrones جالب بود که می تونستی دوتا شخصیت رو کنترل کنی، غیر از اینا من نقطه ی قوت خاصی توش ندیدم. forgotten sands یه افتضاااح واقعی بود (بجز گرافیک محیطیش) و pop2008 هم با اینکه گرافیک و دیالوگای بانمکی داشت ولی پدر کنترلر رو درمیوورد سر باس هاش، و اگه با همون کنترلر  Fahrenheit و god of war رو هم بازی کنی بعدش با خیال راحت میتونی بندازیش تو سطل آشغال. 

     IGI هم برای زمان خودش خیییلی خوب بود، گرچه من هیچوقت نتونستم آخر 1 ش که آنیا و بقیه سر میرسن منیج کنم و تمومش کنم :| 

    پاسخ:
    lorne balfe کارهای خیلی خوبی توی کارنامش داره ولی من موسیقی خود assassin creed 2 رو خیلی بیشتر دوست داشتم شاهکاری مثل Florence Tarantellaوسط چین توی Revelations نبود ولی با این حال من یک باری دیگه هر سه cd رو گوش می‌دم ببینم شاید نظرم تغییر کرد و اینکه پایان Assassin creed 2 خیلی افتضاح بود ما از اوّل بازی از این پشت بوم به این پشت بوم پریدیم این همه آدم کشتیم کل عمر رو هزینه کردیم برای یک هدف ولی تهش به جای اینکه borgia رو بکشه ولش می‌کنه :| علّتشم مشخّصه چون توی تاریخ ثبت شده که borgia چطور کشته می‌شه. :|
    اضافه کنم از اینکه شخصیّت assassin دزدی کنه هم خوشم نمیومد.
    توی 3 من ترک Ratonhnhaké ton رو دوست دارم
    بازی اعتقادی توی 2 هم بود و من توی 4 همون هم ندیدم در واقع 4 یکی از بی‌هدف‌ترین‌هاش بود نسخه‌های بعدیش هم بازی نکردم چون دقیقاً نمی‌دونم اینی که به عنوان انقلاب فرانسه تحویلم می‌ده تاریخه یا بازی با تاریخ :))
    موسیقی pop منم دوست دارم ولی می‌تونست بهتر هم بشه 
    پرنس حرکاتی که انجام می‌ده خاصش می‌کنه اگه آدم پرنس باز باشه و قشنگ بازی کنه می‌تونه مبارزه قشنگی نمایش بزاره و اینکه یه چیزی به نام غول توی بازی هست که وقتی از پسش بر میای حس می‌کنی واقعاً یه کار سخت انجام دادی. من چون قبل از بازی کردن تحقیق می‌کنم دیگه forgotten sands رو بازی نکردم
    راستش اصلاً god of war رو دوست ندارم خشونتش خیلی بیش از اندازه هست و یه جورایی برام زننده هستش.
    IGI یک انگار جوری طراحی شده بود که کسی نتونه مرحله آخرش تموم کنه :)) اون ekk اونقدر جونش زیاده که هرچی تیر می‌زنیش نمی‌میره :)) البته من با ترینر کشتمش که بفهمم بعدش چی میشه ولی نه ویدیویی نشون داد نه چیزی برگشت منو اصلی :)) بدون هیچ حرفی برای پایان بازی :))
    من اون مرحله از IGI رو خیلی دوست داشتم که می‌رفتیم بالا و با تفنگ دراگن (دوربیندار) از یه تیم پشتیبانی می‌کردی ؛ قشنگ آماده خوری محض بود :))

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">